οδοντωτή - υψηλή εκτατή ενωμένη στενά στριμμένη ασφάλεια φρακτών βοοειδών καλωδίων οδοντωτή - περίφραξη καλωδίων

Οδοντωτή - υψηλή εκτατή ενωμένη στενά στριμμένη ασφάλεια φρακτών βοοειδών καλωδίων οδοντωτή - περίφραξη καλωδίων

Οδοντωτός - το καλώδιο είναι μια άριστη εμποδίζοντας συσκευή. Είναι το πιό κοινό εμποδίζοντας υλικό, όπως οι διάφοροι τύποι φρακτών, οπωρώνων, υπαίθριου εδάφους, χώρων στάθμευσης, δημόσιων κτιρίων ή ιδιωτικών σπιτιών, κ.λπ., με σκοπό να αποτρέψουν τους βανδάλους και τους αναρμόδιους εισβολείς από να μπεί στην περιοχή.

Εάν θέλετε να αποτρέψετε τους ανθρώπους από τη διάβαση για να προστατεύσετε την ασφάλεια ή την ιδιοκτησία σας, το καλώδιο ξυραφιών είναι μια καλή επιλογή. Εάν θέλετε να σταματήσετε τα βοοειδή ή άλλο ζωικό κεφάλαιο και να τους προστατεύσετε από τη ζημιά, οδοντωτός - η περίφραξη καλωδίων είναι η καλύτερη επιλογή.

Αυτά τα δύο προϊόντα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανεξάρτητα για να δημιουργήσουν τα αποτελεσματικά εμπόδια στην περίφραξη, αλλά συχνότερα συνδυάζονται με τα διάφορα περιφράζοντας προϊόντα, όπως ο φράκτης συνδέσεων αλυσίδων, ο ενωμένος στενά φράκτης πλέγματος καλωδίων ή ο φράκτης περιφραγμάτων για το υψηλού επιπέδου εμπόδιο ασφάλειας. Καλώδιο ξυραφιών και οδοντωτός - το καλώδιο πάνω από το φράκτη συνδέσεων αλυσίδων είναι οι ο συνηθέστερα χρησιμοποιημένοι συνδυασμοί.

Να εσωκλείσει του εδάφους με κάποια μορφή υλικών ημερομηνιών περίφραξης μακριά πίσω στην ιστορία. Από την επιθυμία για την ιδιοκτησία, την ανεξαρτησία, και την ασφάλεια από την παρείσφρυση, πολλοί διαφορετικοί τύποι συνημμένων έχουν αναπτυχθεί. Ο διαχωριστικός φράχτης, ο τοίχος πετρών, και ο φράκτης ραγών είναι εκφράσεις αυτών των ψυχολογικών και οικονομικών επιθυμιών. Ως εκ τούτου, όταν προηγούμενος-ήρθαν οι πρώτοι άποικοι, που αντέχουν με τους τα inheritances στο νέο κόσμο, άρχισαν να χτίζουν τα συνημμένα. Η φύση αυτών των πρόωρων φρακτών ρυθμίστηκε κατά ένα μεγάλο μέρος από τα είδη υλικών διαθέσιμων. Στη Νέα Αγγλία, χτίστηκαν κατά ένα μεγάλο μέρος των πετρών, ενώ στο νότο, κατασκευάστηκαν των ραγών. Αυτοί οι δύο τύποι κατασκευών φρακτών υπερίσχυσαν έως ότου έφθασε η δυτική μετακίνηση στα λιβάδια όπου ο ανεφοδιασμός της πέτρας και της ξυλείας ήταν ανεπαρκής.

Αυτή η κατάσταση οδήγησε στον πειραματισμό με διάφορα άλλα υλικά. Οι διαχωριστικοί φράχτες αναπτύχθηκαν βαθμιαία, και μερικοί homesteaders προσέφυγαν ακόμη και στα συνημμένα λάσπης και τάφρων. Η ξυλεία παρουσιάστηκε από τα γειτονικά κράτη, αλλά το κόστος του ήταν γενικά πάρα πολύ μεγάλο για εκείνους που έζησαν στα σύνορα όπου η αυξανόμενη αύξηση του εδάφους τους δεν ήταν καμία πάρα πολύ ορισμένη. Καθώς η γραμμή τακτοποίησης ώθησε μακρύτερα τη δύση, το πρόβλημα έγινε οξύτερο. Ο μικρός αγρότης διαπίστωσε ότι το κόστος αυξανόμενο ενώ το συνολικό εισόδημα από το έδαφός του μίκρυνε. Η σοβαρότητα του προβλήματος προσέλκυσε την προσοχή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, και το 1871, μια επιμελημένη έκθεση παρουσιάστηκε από το τμήμα γεωργίας. Αυτή η έκθεση αποκάλυψε ότι περιφράζοντας, ακόμη και στις εφοδιασμένες με ξύλα περιοχές, ήταν πολύ δαπανηρός και ότι ήταν σχεδόν απαγορευτική σε εκείνοι που έζησαν στα οριακά εδάφη των δυτικών λιβαδιών. Κατά συνέπεια, οι μεγάλες πεδιάδες αφέθηκαν κατά ένα μεγάλο μέρος άστατες έως ότου ορισμένες εφευρέσεις διατέθηκαν.

Στις προσπάθειές τους να βρούν ένα οικονομικό περιφράζοντας υλικό πολλοί από homesteaders γύρισαν στο ομαλό καλώδιο που ήταν αναπτυγμένο στην ανατολή κατά τη διάρκεια του πρώτου μέρους του 19ου αιώνα. Αν και ήταν ανώτερο και γενικά φτηνότερο από άλλα υλικά, δεν κάλυψε όλες τις απαιτήσεις ενός φράκτη λιβαδιών. Το καλώδιο σιδήρου εκείνης της ημέρας επηρεάστηκε αρνητικά από τις ακραίες θερμοκρασίες έσπασε απότομα στο κρύο καιρό και κρέμησε σε καυτό. Επιπλέον, δεν είχε κανέναν τρόμο για το ζωικό κεφάλαιο της ανοικτής σειράς χαλάρωσαν τις θέσεις και έσπασαν το καλώδιο με συνεχώς να τρίψουν ενάντια σε το. Τελικά με την ελπίδα ότι τα ζώα θα μπορούσαν να περιοριστούν ικανοποιητικά μέσα στους φράκτες καλωδίων, άτομα στη δύση που γύρισαν στο πρόβλημα τους.

Όπως πολλές άλλες γεωργικές εφευρέσεις, το ομαλό καλώδιο με κάποια μορφή barb σε το έχει μια μεγάλη ιστορία. Οι πρόωρες αρχές ήταν στα ανατολικά κράτη. Το πρώτο ακατέργαστο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας λήφθηκε έξω από το William Δ. Hunt της κομητείας του Scott, Νέα Υόρκη, το 1867 ακολουθήθηκε στο ίδιο χρόνο από Lucien Β. Smith του Οχάιου, και στο επόμενο έτος από το Michael Δ. Kelly της Νέας Υόρκης. Αυτοί οι τρεις εφευρέτες τα έθεσαν τα θεμέλια για barbed-wire την περίφραξη με τον εφοδιασμό των βασικών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, και, αν και καμία από τις κατασκευές τους αποδεδειγμένες πάντα πολύ πρακτικές, δεν χρησίμευσε να προτείνει ορισμένες βελτιώσεις και νέες ιδέες που ήταν σύντομα να κρυσταλλώσουν σε έναν φράκτη προσαρμόσιμο στις δυτικές πολιτείες.